Koniowate

Artykuł 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 ("Prawo o zdrowiu zwierząt") definiuje zwierzęta z gatunku koniowatych lub zwierzęta z rodziny koniowatych jako zwierzęta z gatunków nieparzystokopytnych należących do rodzaju Equus (w tym konie, osły i zebry) oraz potomstwo ze skrzyżowań tych gatunków.

Kategorie zwierząt koniowatych w świadectwach zdrowia:

Koniowate nieprzeznaczone do uboju, czyli wszystkie utrzymywane zwierzęta
z rodziny koniowatych, w tym utrzymywane w warunkach półdzikich zgodnie z art. 60 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035, nieprzeznaczone
do przemieszczenia do rzeźni, niezależnie od ich statusu jako wyłączonych lub niewyłączonych z łańcucha żywnościowego zgodnie z art. 112 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/6;

Zwierzęta z rodziny koniowatych przeznaczone do uboju, czyli wszystkie utrzymywane zwierzęta z rodziny koniowatych przeznaczone do przemieszczenia do rzeźni;

Zarejestrowane zwierzęta z rodziny koniowatych to podkategoria zwierząt z rodziny koniowatych nieprzeznaczonych do uboju, która korzysta z określonych warunków dobrostanu zwierząt podczas transportu oraz określonych warunków zdrowotnych zwierząt podczas przemieszczania, pod warunkiem że zwierzęta te spełniają dodatkowe warunki zdrowotne określone w art. 92 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688.

Przemieszczanie między państwami członkowskimi UE

Warunki dotyczące zdrowia zwierząt regulujące przemieszczanie zwierząt
z rodziny koniowatych między państwami członkowskimi UE, w tym Zjednoczonym Królestwem w odniesieniu do Irlandii Północnej, zostały określone w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/688, w szczególności w jego sekcji 4. Warunki te mają również zastosowanie do przemieszczania zwierząt z rodziny koniowatych między państwami członkowskimi UE a państwami EFTA - Szwajcarią i Norwegią.

Wzory świadectw zdrowia zwierząt zostały określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/403 i są dostępne w systemie TRACES NT.

Główne zmiany, w stosunku do dyrektywy Rady 2009/156/WE, która została uchylona 21 kwietnia 2021 r., są następujące:

• Wzajemne umowy zawarte między państwami członkowskimi zgodnie z art. 6 tej dyrektywy nie są już ważne. Możliwość uzgodnienia szczególnych warunków przemieszczania zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych została określona w art. 69 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688;
• Nie są wymagane szczególne gwarancje przewidziane zgodnie z art. 15 lit. b) ppkt (ii) tej dyrektywy w odniesieniu do wirusowego zapalenia tętnic koni w przypadku przewozu niekastrowanych samców koni;
• Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej wymienione jako choroba podlegająca obowiązkowi zgłoszenia w załączniku I do tej dyrektywy nie jest już chorobą wymienioną w wykazie;
• Zaświadczenie określone w załączniku II do wspomnianej dyrektywy nie jest już dostępne i nie ma odpowiednika w nowych ramach prawnych.
• Testy w kierunku afrykańskiego pomoru koni, poprzednio określone
  w załączniku IV do dyrektywy 2009/156/WE, zostają zastąpione standardowymi metodami diagnostycznymi.