Główny Inspektorat Weterynarii
https://wetgiw.gov.pl/main/aktualnosci/Pozegnanie-Tadeusza-Wijaszki/idn:1136
Drukuj grafikę : tak / nie

Pożegnanie Tadeusza Wijaszki

Pożegnanie Tadeusza Wijaszki

Aktualności 2019-11-13

Z głębokim smutkiem żegnamy Pana Profesora Tadeusza Wijaszkę. Pan Profesor Tadeusz Wijaszke związany był z Państwowym Instytutem Weterynaryjnym - Państwowym Instytutem Badawczym w Puławach od 1963 roku, był dyrektorem PIWet-PIB w latach 2001-2011. W latach 1976-81 był kierownikiem Zakładu Pryszczycy PIWet w Zduńskiej Woli. W latach 1982-87 ekspertem FAO w Rangunie (Birma). W latach 1987-99 kierowniem Weterynaryjnego Centrum Kształcenia Podyplomowego PIWet-PIB. W latach 1998-2001 Radcą i Kierownikiem Wydziału ds. Rolnictwa w Przedstawicielstwie RP przy Unii Europejskiej w Brukseli. Profesor Tadeusz Wijaszke był w latach 2012-2013 profesofem nadzwyczajnym Uniwersytetu Rolniczego. W roku 2012 roku był kierownikiem Ośrodka Studiów Weterynaryjnych UR, a do początków roku 2013 kierownikiem Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR.

Wraz ze śmiercią Profesora Tadeusza Wijaszki społeczność weterynarii poniosła dotkliwą stratę.

Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia.

 

Ceremonia pogrzebowa pożegnania Tadeusza Wijaszki, rozpocznie się w sobotę 16 listopada 2019 roku o godz. 10.30 wystawieniem trumny z ciałem zmarłego w kościele św. Brata Alberta w Puławach ul. Słowackiego 32, a godz. 11.00 rozpocznie się msza.

 

Sylwetka Profesora Tadeusza Wijaszki za Wikipedią:

Tadeusz Michał Wijaszka (ur. 15 czerwca 1940 w Klementowicach) - polski lekarz weterynarii, doktor habilitowany nauk weterynaryjnych, specjalność wirusologia. Dyrektor Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach przez dwie kadencje (w latach 2001-2011), członek Komitetu Badań nad Zagrożeniami Polskiej Akademii Nauk, profesor honorowy Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Ukończył weterynarię na Wydziale Weterynaryjnym SGGW w Warszawie w 1963 r. Był stypendystą The British Council. W ramach stypendium przebywał w Laboratorium Biologii Molekularnej Instytutu Badania Chorób Zwierząt w Compton oraz w Instytucie Wirusologii Zwierząt w Pirbright. W 1972 obronił, na Wydziale Weterynaryjnym SGGW w Warszawie, pracę doktorską, natomiast stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1979. W latach 1982-1987 został oddelegowany do Ranguny (Birma) przez Organizację ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) celem utworzenia tam laboratorium badania pryszczycy oraz pomocy w przygotowaniu produkcji szczepionek przeciwko pryszczycy i pomorowi świń. W 1998 r. został oddelegowany przez Ministra Spraw Zagranicznych oraz Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (obecnie Rozwoju Wsi) do pracy w Przedstawicielstwie Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej w Brukseli na stanowisko radcy-kierownika Wydziału ds. Rolnictwa, gdzie zajmował się m.in. negocjacjami w takich dziedzinach jak weterynaria, ochrona roślin, żywność i żywienie oraz koordynowanie prac Wydziału.

 

Pełnione funkcje

dyrektor Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - PIB w Puławach w latach 2001-2011,

doradca Biura Bezpieczeństwa Narodowego RP,

członek Komisji ds. Produktów Leczniczych Weterynaryjnych przy Ministrze Zdrowia,

członek zespołu roboczego ds. produktów leczniczych weterynaryjnych przy Ministrze Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

członek Komisji Bezpieczeństwa Żywności przy Głównym Lekarzu Weterynarii,

członek Komitetu Naukowego Światowego Kongresu Zakażeń Pokarmowych i Intoksykacji oraz członek rady programowej tego Kongresu,

członek rzeczywisty Lubelskiego Towarzystwa Naukowego,

członek grupy roboczej ds. laboratoriów referencyjnych Komisji Europejskiej,

stały członek delegacji OIE w Paryżu,

członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma naukowego „Przemysł Spożywczy”,

wiceprzewodniczący Rady ds. Monitoringu Żywności,

członek Komitetu ds. Pandemii Grypy przy Ministrze Zdrowia,

członek Rady Sanitarno-Epizootycznej przy Głównym Lekarzu Weterynarii,

Rady Konsultacyjnej przy Ministrze Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

Członek Zarządu Europejskiego Urzędu ds Bezpieczeństwa Żywności /EFSA/ od lipca 2012.

Odznaczenia i wyróżnienia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005),

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1995),

Order Zasługi Rolniczej - France Commandeur Mérite Agricole,

Medal Europejski,

Profesor honorowy UP we Wrocławiu,

Honorowy Obywatel miasta Puławy 2011,

Profesor honorowy Uralskiego Uniwersytetu Rolniczego w Jekatierinburgu 2016.

Fundusze Europejskie. Unia Europejska