Zasady ochrony drobiu przed chorobą (bioasekuracja)

W odniesieniu do stad drobiu hodowlanego wymagania w zakresie dobrej praktyki higienicznej zostały zawarte w rozdziale 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 27 września 2013 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych mających zastosowanie do drobiu i jaj wylęgowych 

Podmioty utrzymujące zwierzęta gospodarskie w celu umieszczenia na rynku tych zwierząt lub produktów pochodzących z tych zwierząt lub od tych zwierząt (tj. w szczególności producenci jaj konsumpcyjnych i żywca drobiowego) są obowiązani do stosowania przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych, jakie muszą spełniać gospodarstwa w przypadku, gdy zwierzęta lub środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego pochodzące z tych gospodarstw są wprowadzane na rynek

W odniesieniu do warunków utrzymania drobiu oraz zasad zarządzania gospodarstwem powinny być stosowane następujące środki bioasekuracji:

• stosowanie zasady „cały kurnik pełen lub cały kurnik pusty”;
• zapewnienie odpowiednich warunków utrzymania w zakresie temperatury, wilgotności, wymiany powietrza, dostępu światła;
• stosowanie prawidłowej obsady kurnika;
• utrzymywanie w jednym kurniku, w obrębie jednego stada, drobiu w jednakowym wieku;
• izolacja poszczególnych kurników przez zapewnienie osobnej obsługi, żywienia, narzędzi;
• zabezpieczenie paszy przed dostępem gryzoni i dzikich ptaków;
• rejestrowanie wejść osób postronnych na teren gospodarstwa;
• odkażanie kół pojazdów wjeżdżających na teren gospodarstwa;
• regularne aktualizowanie planu zabezpieczenia gospodarstwa przed gryzoniami;
• rejestrowanie prowadzonych regularnie czynności odkażania, dezynsekcji i deratyzacji. 

Pomieszczenia, w których utrzymuje się drób, ich wyposażenie oraz sprzęt powinny być:

• wykonane z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia drobiu oraz nadających się do oczyszczania i odkażania;
• zabezpieczone przed dostępem zwierząt innych niż utrzymywane w gospodarstwie;
• utrzymywane w czystości;
• oznakowane tablicą z napisem „Osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony”.

Odchody oraz niezjedzone resztki paszy powinny być usuwane z pomieszczeń tak często, aby uniknąć zanieczyszczenia paszy lub wody.

Osoby zatrudnione do wykonywania czynności związanych z utrzymywaniem drobiu powinny:

• stosować odzież ochroną, oddzielną do pracy przy każdym stadzie w kurniku;
• posiadać aktualne badania na nosicielstwo pałeczek Salmonella;
• zostać przeszkolone w zakresie higieny osobistej oraz możliwych dróg przenoszenia zakażenia za pośrednictwem odzieży oraz sprzętu.

Zalecenia dotyczące transportu drobiu:

• drób powinien być przewożony zgodnie z przepisami:
  • ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt
    • akty zmieniające dostępne są tutaj
  • ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt 
    • akty zmieniające dostępne są tutaj 
  • rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97
• transport do gospodarstwa powinien odbywać się w pojazdach oraz w kontenerach lub pojemnikach transportowych, które zostały dokładnie oczyszczone i odkażone przed załadunkiem drobiu przy użyciu dopuszczonego do obrotu środka odkażającego w stężeniu umożliwiającym inaktywację pałeczek Salmonella;
• bezpośrednio po rozładunku drobiu w gospodarstwie albo w rzeźni pojazdy oraz kontenery lub pojemniki transportowe powinny być oczyszczone i odkażone przy użyciu dopuszczonego do obrotu środka odkażającego w stężeniu umożliwiającym inaktywację pałeczek Salmonella.